Dokument EUR.1 a świadectwo pochodzenia — czym są i kiedy się je wystawia
Regulacje dotyczące międzynarodowej wymiany handlowej charakteryzują się wysoką dynamiką zmian, z którymi importer i eksporter powinni być zaznajomieni, ponieważ mogą one wpływać na wysokość ponoszonych przez importera kosztów, w tym należności celno-podatkowych. Dokumentem, na który z pewnością należy zwrócić uwagę, jest świadectwo pochodzenia. Pomimo tego, że jest ono niezbędne dopiero podczas odprawy celnej importowej, to za jego wystawienie odpowiada eksporter. Dokument ten wykorzystywany jest, np. podczas transportu morskiego w eksporcie oraz imporcie do/z Ameryki, Azji, Afryki czy na Bliski Wschód.
W tym artykule odpowiemy na pytania:
Co to jest EUR.1 i kiedy jest wymagany?
Skąd wziąć świadectwo pochodzenia EUR.1?
Czym jest preferencyjne i niepreferencyjne świadectwo pochodzenia?
Co wyróżnia certyfikat EUR.1?
Czy deklaracja pochodzenia na fakturze handlowej jest wystarczająca?
Czym jest dokument EUR.1 i kiedy jest wymagany
Dokument EUR.1 to preferencyjne świadectwo pochodzenia, które wystawia się podczas wysyłki towarów z Unii Europejskiej do krajów spoza wspólnoty, z którymi UE zawarła umowy handlowe pozwalające na stosowanie preferencyjnych stawek cła na określone towary. Warunkiem zastosowania preferencyjnych stawek cła jest spełnienie określonych wymogów dokumentacyjnych. Spośród krajów, które honorują dokument EUR.1 to m.in. Turcja, Maroko, Izrael, Algieria, Meksyk czy Chile.
Dokument EUR.1 to świadectwo pochodzenia towaru, które uprawnia do wymiany handlowej i zastosowania niższych stawek cła niż te, które zostały przewidziane w taryfie celnej kraju importera. Głównym zadaniem EUR.1 jest potwierdzenie kraju pochodzenia importowanego towaru. Ważną informacją jest to, że w niektórych przypadkach odprawa celna importowa nie jest w ogóle możliwa bez świadectwa pochodzenia w odpowiedniej formie.
Kto wystawia świadectwo przewozowe EUR.1
W Polsce certyfikat EUR.1 wystawiają lub inaczej legalizują Urzędy Celno-Skarbowe na wniosek eksportera ładunku i na podstawie udostępnionych przez niego danych i dokumentów. To po stronie eksportera jest przedstawienie wszystkich wymaganych przez urząd dokumentów i informacji. Dlatego tak ważne jest, aby dane przetwarzane w procesie wystawienia dokumentów były poprawne, a cały proces nadzorowała zaufana agencja celna, która dopilnuje wszystkich niezbędnych formalności.
W celu legalizacji, czyli uzyskania ważnego świadectwa EUR.1, w zależności od towaru, dla którego chcemy ubiegać się o dokument, należy przedstawić odpowiednie informacje:
- w przypadku gdy eksporterem jest producent towaru, przedstawia on proces otrzymania finalnego towaru i procentowy udział surowców pochodzących z krajów zrzeszonych w Unii Europejskiej. Należy pamiętać, że Urząd Celno-Skarbowy może wymagać przedstawienia „deklaracji dostawców” surowców lub półproduktów wykorzystanych przy produkcji finalnych towarów i faktur zakupowych tych surowców,
- w przypadku gdy eksporterem jest pośrednik (nie producent), jest on zobowiązany do przedstawienia faktur zakupowych razem z „deklaracją dostawcy”. W takim przypadku dokumenty te powinny zostać dostarczone takiemu pośrednikowi przez jego dostawcę.
Czytaj też: Magazyn czasowego składowania i skład celny – czym są, jak działają i kiedy powinniśmy z nich skorzystać?
Deklaracja dostawcy w procesie wystawiania dokumentu EUR.1
Wielu importerów nie zdaje sobie sprawy z konieczności posiadania deklaracji dostawcy w procesie wystawiania świadectwa EUR.1, która to deklaracja jest kluczowa. W tym miejscu warto wyraźnie zaznaczyć, że o certyfikat EUR.1 można starać się tylko w przypadku wewnątrzunijnego pochodzenia towarów. Dla przykładu, jeśli towar został wprowadzony do obrotu w wyniku importu z Chin, a następnie ma być eksportowany do jednego z krajów, z którymi UE ma podpisane porozumienie handlowe, dokument EUR.1 nie może zostać wydany. Kluczowe jest pochodzenie towaru, a nie miejsce, z którego ma zostać eksportowany poza granice UE. Warto pamiętać o sprawdzeniu możliwości pozyskania „deklaracji dostawcy” na wstępnym etapie rozmów z producentem lub dostawcą towaru.
Nawet jeśli służby celne nie wnioskują o przedstawienie oryginału „deklaracji dostawcy” podczas wystawiania dokumentu EUR.1, może się to stać w kraju importera. Deklaracja dostawcy może być wymagana w oryginale, dlatego warto być przygotowanym na taką okoliczność. Może pomóc to w uniknięciu ewentualnych dodatkowych kosztów za przestój kontenera lub ewentualne rewizje.
Jeśli Urząd Celny zażąda przedstawienia oryginału deklaracji pochodzenia, a importer nie wywiąże się z tego obowiązku, towar automatycznie utraci preferencyjne pochodzenie, a stawka należności celno-podatkowych zostanie obliczona zgodnie z obowiązującą w danym kraju taryfą celną.
Czy deklaracja pochodzenia zastępuje dokument EUR.1
Deklarowanie pochodzenia towaru na fakturze jest możliwe tylko w ściśle określonych przypadkach. Jedyną taką formą jest uzyskanie przez eksportera statusu upoważnionego eksportera, którego uzyskanie jest możliwe tylko przy zachowaniu ściśle określonych warunków, m.in.:
- wobec wnioskującego eksportera nie jest prowadzone postępowanie upadłościowe lub egzekucyjne,
- deklarowane pochodzenie wywożonych produktów nie podlega żadnym wątpliwościom,
- wnioskujący o status eksporter posiada aktywne upoważnienie do stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów (wiąże się to z nienaruszeniem przepisów w ciągu ostatnich 12 miesięcy).
Jaka jest różnica między EUR.1 a niepreferencyjnym świadectwem pochodzenia
Świadectwo przewozowe EUR.1 nazywane jest preferencyjnym świadectwem pochodzenia, które daje możliwość stosowania korzystniejszych dla importera stawek cła, niż te, które zostały przewidziane w taryfie celnej kraju importera. Warto wspomnieć, że podczas wymiany towarowej można napotkać się też na niepreferencyjne świadectwo pochodzenia, czyli Certificate of Origin (CoO). Zastosowanie niepreferencyjnego świadectwa pochodzenia bywa wymagane, ale nie upoważnia ono do skorzystania z preferencyjnych stawek cła na dany towar. Dzieje się tak nawet w przypadku wymiany handlowej pomiędzy eksporterem z UE oraz importerem z kraju posiadającego obowiązującą umowę handlową z Unią Europejską. Zastosowanie preferencyjnej stawki cła możliwe jest tylko w przypadku uwzględnionych w porozumieniach handlowych towarów.
Najważniejsze różnice między preferencyjnym świadectwem pochodzenia EUR.1 a niepreferencyjnym świadectwem pochodzenia to:
- Certificate of Origin wystawia się również w przypadku eksportu do krajów niezwiązanych z UE umowami handlowymi,
- proces i wymogi otrzymania EUR.1 jest bardziej skomplikowany względem niepreferencyjnego świadectwa pochodzenia,
- CoO zostaje niekiedy wystawione w przypadku handlu wewnątrz Unii Europejskiej,
- zwykłe świadectwo pochodzenia, obok Urzędów Celno-Skarbowych, legalizują również Krajowe Izby Gospodarcze.
Czytaj też: Agent celny i agencja celna – co to jest i jakie są ich zadania?
Eksport do Turcji — przewozowe świadectw A.TR
Pochylając się nad przewozowymi świadectwami pochodzenia, dla pełnego obrazu tego tematu warto zauważyć, że w przypadku transportu z i do Turcji preferencyjnym świadectwem pochodzenia jest dokument A.TR. Możliwość skorzystania z preferencyjnych stawek cła podczas importu z Turcji wynika z unii celnej podpisanej pomiędzy Unią Europejską i Turcją. W jej wyniku towar pochodzący z Turcji, który jest sprowadzony bezpośrednio do Polski (lub innego kraju UE) może być objęty preferencyjną stawką cła w wysokości 0%. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku eksportu z Polski do Turcji. Wówczas towar sprowadzony bezpośrednio z Polski do Turcji może zostać objęty preferencyjną stawką sięgającą nawet 0%. Możliwość skorzystania z preferencyjnych stawek cła uzależniona jest od rodzaju importowanego towaru. Podobnie jak w przypadku EUR.1, również przy zastosowaniu certyfikatu A.TR, podczas odprawy celnej wymagany jest oryginał świadectwa pochodzenia.
Podsumowanie
W międzynarodowej wymianie towarowej istnieje kilka rodzajów świadectw pochodzenia, spośród których możemy wyróżnić preferencyjne świadectwa pochodzenia i niepreferencyjne świadectwa pochodzenia. Te pierwsze to EUR.1 i A.TR dla handlu z Turcją, które w zależności od kodu celnego HS (Harmonized System) pozwalają na obniżenie wartości cła podczas odprawy importowej nawet do 0%. Podstawą do ich zastosowania są umowy handlowe łączące kraje członkowskie Unii Europejskiej i kraje spoza wspólnoty. Niepreferencyjne świadectwo pochodzenia, czyli Certificate of Origin (CoO) bywa wymagane do odprawy celnej, jednak nie upoważnia do stosowania żadnych preferencji podczas obliczania wysokości stawki cła. Dlatego tak ważne jest, aby mieć świadomość wynikających z nich różnic dla sprawnego procesu eksportowego i minimalizacji kosztów celno-podatkowych w procesie importu towarów.
Wierzymy, że dzięki powyższemu artykułowi kwestie związane ze świadectwami pochodzenia staną się jasne. Jeśli mimo wszystko macie pytania lub szukacie doświadczonej firmy spedycyjnej oraz agencji celnej, która poprowadzi Wasz eksport z Polski do krajów spoza Unii Europejskiej, zapraszamy do kontaktu drogą mailową, telefoniczną lub za pośrednictwem formularza kontaktowego, znajdującego się na naszej stronie internetowej.
